ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Ο Συμβολισμός είναι η ψυχή του Λόγου και κατ’ επέκταση η γλώσσα της Συνείδησης. Η γλώσσα της Συνείδησης είναι συμβολική εκατό τοις εκατό.

Ο Συμβολισμός είναι ιερός. Χωρίς τον συμβολισμό ο Λόγος είναι νεκρό γράμμα.

 

Χωρίς τον συμβολισμό, ένας πνευματικός λόγος είναι ένας πεζός λόγος, ανούσιος, ψευδής εκ των πραγμάτων.

 

Οι Ιερές Γραφές όλων των θρησκειών είναι συμβολικές. Η Αγία Γραφή βρίθει συμβολισμών και βαθύτατων πνευματικών εννοιών.

 

Όλη η Αγία Γραφή είναι συμβολική. Οι βιβλικές παραβολές είναι συμβολικές εκατό τοις εκατό. Ο Χριστός μίλησε καθαρά με συμβολισμούς: “Ο Ιησούς μίλησε όλα αυτά με παραβολές προς τα πλήθη, και χωρίς παραβολή δεν είπε σ’αυτούς τίποτα· για να εκπληρωθεί η ρήση του προφήτη, λέγοντας: Με παραβολές θα ανοίξω το στόμα μου· θα εξαγγείλω πράγματα κρυμμένα από καταβολής κόσμου” ~Ματθ. 13, 34-35.

 

Αυτοί που αφαιρούν ή παραγκωνίζουν τον συμβολισμό από τον Λόγο, βεβηλώνουν τον Λόγο υποβαθμίζοντάς τον σε πεζό λόγο.

 

Από τη βεβήλωση αυτή του Λόγου προκύπτουν η πνευματική πλάνη, οι αιρέσεις, οι παρερμηνείες των Ιερών Γραφών, ο στείρος δογματισμός και οι δογματικές αντιπαραθέσεις, η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός,  το ψεύδος και οι ψευδοπροφητείες, οι θεωρίες συνωμοσίας κτλ.

 

Αυτοί που γελούν με αυτό που δεν καταλαβαίνουν, αυτοί που απορρίπτουν τον Συμβολισμό από τον Λόγο, αυτοί που ερμηνεύουν τα εδάφια της Αγίας Γραφής με ορθολογισμό, υποβιβάζονται από μόνοι τους, βρίσκονται στο δρόμο του να γίνονται ανόητοι.

 

Η απόρριψη του Συμβολισμού και η ορθολογιστική ερμηνεία των Ιερών Γραφών είναι αλάνθαστο σημάδι διανοητικού εκφυλισμού. Αυτό οδηγεί εκ των πραγμάτων σε ζοφερές πνευματικές πλάνες και κατά συνέπεια στην Απώλεια.

 

Οι εγωλάτρες, οι υπερήφανοι, οι παρανοϊκοί, οι μυθομανείς, θεωρούν ότι δεν υπάρχουν συμβολισμοί στην Αγία Γραφή, υποπίπτοντας έτσι σε σοβαρά ερμηνευτικά ολισθήματα και σε πνευματική πλάνη. Θεωρούν ότι μπορούν να ερμηνεύσουν τα βαθύτατα πνευματικά νοήματα της Αγίας Γραφής με πεζό νου, με ορθολογισμό, με την αλαζονεία του νου που επαίρεται για εκ Θεού αποκαλύψεις κτλ.

 

Υπάρχουν ασφαλώς και οι απατεώνες της διάνοιας, οι επιτήδειοι, οι πονηροί, οι εχθροί του Αγνού Λόγου της Αλήθειας, οι οποίοι βλέπουν συμβολισμό μόνο εκεί που τους συμφέρει, διαστρέφοντας έτσι τις Αλήθειες του Λόγου για δικό τους όφελος.

 

Ο νους δεν μπορεί να ξέρει τίποτα για τις μεγάλες Αλήθειες και τους βαθείς συμβολισμούς των Ιερών Γραφών. Ο νους μπορεί μόνο να κατασκευάζει θεωρίες και να υποθέτει. Οι θεωρίες αφορούν αποκλειστικά το νου. Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι απόρροια ενός παρανοϊκού μυαλού.

 

Η παράνοια και η πνευματική πλάνη αποτελούν μάστιγα στην σκοτεινή αυτή εποχή που ζούμε, εξαιτίας της υπέρμετρης διόγκωσης του ψυχολογικού Εγώ.

 

Η Αλήθεια μπορεί μόνο να βιωθεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν μπορεί να είναι Αλήθεια και καταλήγει να είναι μόνο μια ακόμη θεωρία και τίποτα περισσότερο.

 

Όταν η Αλήθεια βιώνεται, τότε δεν υπάρχει τίποτα υποθετικό, όλες οι θεωρίες γκρεμίζονται σαν χάρτινος πύργος. Το απόκρυφο τότε γίνεται φανερό και παύει πια να είναι απόκρυφο.

 

Επειδή μόνο ο Εσωτερικός νους μπορεί να συλλάβει από άμεση εμπειρία τις ερμηνείες των συμβολισμών και των βαθύτερων νοημάτων των Ιερών Γραφών και του Λόγου.

 

Όσοι υποθέτουν ότι ο Θεός τους άνοιξε τη διάνοια για να κατανοήσουν τα μυστικά και τα βαθιά νοήματα του Λόγου, επειδή αυτοί έτσι το ζήτησαν, είναι πλήρως εξαπατημένοι από το ίδιο τους το σκοτεινό και πολυπρόσωπο Εγώ, βρίσκονται σε βαθιά πνευματική πλάνη.

 

Αυτό δεν είναι ο Εσωτερικός νους. Ο Εσωτερικός νους ανοίγει σε βάθος χρόνου, στο αποκορύφωμα έντονων συνειδητών προσπαθειών και ηθελημένων ταλαιπωριών και μόνο με τον θάνατο των αναρίθμητων λεπτομερειών του ψυχολογικού Εγώ.

 

Ο θάνατος των ψυχολογικών ελαττωμάτων γίνεται μόνο δια μέσω του ψυχολογικού διαχωρισμού ή  Αυτοπαρατήρησης σε δράση, σε συνδυασμό με την άμεση επίκληση στη Θεϊκή Μητέρα για να προβεί στιγμιαία στην εξάλειψή τους.

 

Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος όσο φωτεινή θεωρία και αν είναι, είναι καταδικασμένη αναπόφευκτα σε πλήρη αποτυχία.